Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I ACa 837/21 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Lublinie z 2022-07-05

Tytuł:
Sąd Apelacyjny w Lublinie z 2022-07-05
Data orzeczenia:
5 lipca 2022
Data publikacji:
22 lipca 2022
Data uprawomocnienia:
5 lipca 2022
Sygnatura:
I ACa 837/21
Sąd:
Sąd Apelacyjny w Lublinie
Wydział:
I Wydział Cywilny
Przewodniczący:
Mariusz Tchórzewski
Hasła tematyczne:
Dokumenty ,  Czyny niedozwolone
Podstawa prawna:
art.244kpc, art.308 kpc, art.415 k.c, art.436
Teza:
a. orzeczenia zapadłe w innych sprawach mają charakter dokumentów urzędowych, z konsekwencjami z art. 244 § 1 k.p.c. tylko w zakresie ich sentencji (części stanowczych), natomiast ich uzasadnienia nie są ani dokumentami urzędowymi, ani dokumentami prywatnymi (art. 245 k.p.c.), ale innymi środkami dowodowymi, do przeprowadzenia których stosuje się art. 308 k.p.c., podlegającymi swobodnej ocenie sądu w odniesieniu do całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, na podstawie art. 233 § 1 k.p.c.; b. czyn sprawcy skutkujący odpowiedzialnością cywilną musi być bezprawny (czyli obiektywnie sprzeczny z obowiązującymi zasadami porządku publicznego [normami prawnymi, zasadami współżycia społecznego itp.]), ale równocześnie zawiniony. Wymagana jest koniunkcja obu (obiektywnej i subiektywnej) składowych „winy", co oznacza, że brak jednej z nich definitywnie eliminuje przesłankę odpowiedzialności cywilnej z art. 415 k.c.; c. współczesna cywilistyka posługuje się już powszechnie tzw. normatywną koncepcją winy. W myśl najszerzej akceptowanego poglądu, wina w jej subiektywnym aspekcie (zawinienie) to ujemna ocena całokształtu postępowania sprawcy, polegająca na możliwości uczynienia mu zarzutu na podstawie analizy jego stanu psychicznego i istniejącej normy. Istotą koncepcji normatywnej jest, zatem zarzucalny akt powzięcia woli, czyli inaczej mówiąc — możność postawienia sprawcy zarzutu. Przedmiotem tego zarzutu jest z kolei obiektywna nieprawidłowość postępowania. Zarzut stawiany sprawcy dotyczy tego, że przekroczył on wiążące go reguły postępowania, a nie , że wywołał tym takie czy inne szkody. W ujęciu normatywnym ocenia się, zatem wyłącznie postępowanie (zachowanie sprawcze), pornijając wynikłe z zawinionego zachowania uszczerbki podlegające naprawieniu (o nich rozstrzyga, bowiem koncepcja związku przyczynowego z art. 361 k.c.); d. bezprawność czynu oznacza jego sprzeczność z obowiązującym obowiązkiem prawnym oraz zasadami współżycia społecznego; określa się ją niekiedy ogólnym, normatywnym, skutecznym erga omnes, nakazem niewyrządzania sobie nawzajem szkody; e. zagadnienie oceny zawinienia sprawcy deliktu należy do wyłącznej kompetencji Sądu, w oparciu o wszystkie dowody temu dedykowane i nigdy nie może być delegowane pomocnikowi sądu (biegłemu) dostarczającemu wyłącznie informacji w oparciu o wiadomości specjalne; f. w cywilistyce wypracowano pojęcie „winy uprzedniej"; zgodnie z tą koncepcją, nawet pełny brak świadomości sprawcy w chwili wyrządzenia szkody nie wykluczałby możności przypisania mu zawinionego zachowania, gdyby jego zachowanie rozpatrywane w szerszym kontekście pozwalało na stwierdzenie, że ten świadomie i w drodze swobodnej decyzji, znając swój stan zdrowia, występujące nagle dolegliwości i ich skutki prowadzące do niekontrolowanych zachowań w takich zdarzeniach, decydował się na kierowanie pojazdami mechanicznymi w ruchu lądowym
Istotność:
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Magdalena Szymaniak
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Apelacyjny w Lublinie
Osoba, która wytworzyła informację:  Mariusz Tchórzewski
Data wytworzenia informacji: