Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Lublinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 czerwca 2016 r.

Sąd Apelacyjny w Lublinie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2016 r. w Lublinie

sprawy R. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w R.

o prawo do renty

na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R.

od wyroku Sądu Okręgowego w Radomiu

z dnia 17 lutego 2016 r. sygn. akt VI U 237/15

oddala apelację.

Małgorzata Rokicka-Radoniewicz Barbara Hejwowska Elżbieta Czaja

Sygn. akt III AUa 423/16

UZASADNIENIE

R. M. złożył odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. z dnia 29 stycznia 2015 roku odmawiającej mu przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie mu prawa do renty.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. wniósł o jego oddalenie.

Wyrokiem z dnia 17 lutego 2016 roku Sąd Okręgowy w Radomiu zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił R. M. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od(...)roku do (...)roku.

Podstawą wyroku były następujące ustalenia:

R. M., urodzony (...), w dniu 14 sierpnia 2012 roku złożył w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy. Decyzją z dnia 18 października 2012 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił R. M. prawa do renty. Od decyzji R. M. złożył odwołanie. Wyrokiem z dnia 17 września 2013 roku w sprawie VI U 1702/12 Sąd Okręgowy w Radomiu zmienił zaskarżoną decyzję ZUS z dnia 18 października 2012 roku ustalił R. M. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od(...)roku do(...) roku. Wyrokiem z dnia 16 stycznia 2014 roku Sąd Apelacyjny w Lublinie w sprawie III AUa 1248/13 zmienił częściowo zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego w ten sposób, że początkową datę prawa do świadczenia ustalił na dzień (...)roku.

W dniu 7 listopada 2014 roku R. M. złożył kolejny wniosek o przyznanie prawa do renty. Lekarz orzecznik ZUS stwierdził, że R. M. nie jest niezdolny do pracy, Komisja lekarska ZUS rozpoznała u R. M.: przewlekłą białaczkę limfocytową w okresie długotrwałej remisji, stan po chemioterapii zakończonej w lipcu 2010 roku, nadciśnienie tętnicze, chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa, chorobę wrzodową dwunastnicy, stan po amputacji paliczka dystalnego palca V ręki prawej w 2001 roku i stwierdziła, że R. M. nie jest niezdolny do pracy.

Zaskarżoną decyzją z dnia 29 stycznia 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił R. M. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

R. M. obecnie ma 50 lat. Z zawodu jest kierowcą. Na rencie przebywał od 7 listopada 2012 roku do 31 grudnia 2014 roku z powodu białaczki. Od czerwca 2014 roku leczy się z powodu nadciśnienia tętniczego. Ponadto w wywiadzie R. M. zgłasza chorobę wrzodową, białaczkę limfatyczną leczoną chemioterapią. R. M. jest po urazie głowy ze wstrząśnieniem mózgu, zgłasza okresowo zawroty głowy, bóle głowy. Z przyczyn kardiologicznych, ortopedycznych i neurologicznych R. M. nie jest niezdolny do pracy.

R. M. w 2007 roku miał rozpoznaną przewlekłą białaczkę limfocytową stadium I B wg Rai. Z powodu progresji choroby od marca 2010 roku otrzymał 6 cykli chemioterapii uzyskując remisję hematologiczną choroby. R. M. pozostaje pod stałą opieką (...)w W.. W przypadku R. M. stwierdza się złe czynniki rokownicze w przebiegu przewlekłej białaczki limfocytowej tj. młody wiek i obecność objawów ogólnych pod postacią potów nocnych. W dokumentacji(...) (...) w W. w dniu 21 listopada 2013 roku stwierdzono u niego podwyższenie leukocytozy z limfocytozą, co świadczy o nawrocie choroby. W morfologii krwi obwodowej z 30 kwietnia 2015 roku utrzymuje się podwyższona leukocytoza. Wyniki te nie są wskazaniem do chemioterapii, ale wskazują na progresję choroby, czyli pogorszenie się stanu hematologicznego R. M. od ostatniego badania orzeczniczego. R. M. jest nadal chory na nieuleczalną, hematologiczną chorobę nowotworową powodującą zaburzenia odporności. Zaburzenia odporności wynikają zarówno z samej choroby limfoproliferacyjnej, jaką stanowi przewlekła białaczka limfocytowa oraz z otrzymanego leczenia cytostatycznego. R. M. pracował jako pracownik fizyczny oraz jako kierowca przed uzyskaniem świadczenia rentowego. W chorobie tej przeciwwskazany jest wysiłek fizyczny. Praca kierowcy wymaga pełnej sprawności i koncentracji, powodując przewlekłe napięcie i w konsekwencji zmęczenie. Stan hematologiczny R. M. uległ pogorszeniu od daty uprzedniego badania sądowego, tj. od 21 stycznia 2013 roku, na podstawie którego stwierdzono częściową niezdolność do pracy. Mając powyższe na względzie biegły z zakresu hematologii M. W. uznała, że z powodu występujących schorzeń hematologicznych R. M. jest nadal okresowo, częściowo niezdolny do pracy od 1 stycznia 2015 roku do 31 grudnia 2017 roku.

Renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu,
który spełnia łącznie warunki określone w art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015 roku, poz. 748 z późn. zm.) tzn. jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy oraz niezdolność ta powstała w okresach wymienionych w ust. 1 pkt. 3 wskazanego przepisu, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Częściowo niezdolną do pracy jest zaś osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji (art. 12 ust. 1, 2 i 3 w/w ustawy).

Sąd podzielił opinie biegłych, w tym w szczególności opinię biegłego z zakresu hematologii i uznał je za miarodajne dowody w sprawie. Sporządzone bowiem zostały przez specjalistów z zakresu schorzeń, na które cierpi wnioskodawca. Biegła z zakresu hematologii, wydała swoją opinię po uprzednim zbadaniu R. M. oraz po zapoznaniu się z dokumentacją lekarską zgromadzoną w aktach, w tym w aktach organu rentowego, gdzie znajdują się także dokumenty nadesłane z jednostek medycznych, w których leczył się skarżący oraz dokumentacją dołączoną w toku postępowania przez R. M.. Biegła z zakresu hematologii dokonała wnikliwej analizy stanu zdrowia ubezpieczonego pod kątem jego schorzeń, dokonała analizy historii choroby R. M. od momentu rozpoznania u niego przewlekłej białaczki, wcześniej występujących i obecnych objawów, poprzednich i obecnych wyników badań, skutków ubocznych choroby, uzasadniła swoje stanowisko.

Odnosząc się do zastrzeżeń zgłoszonych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych Sąd podniósł, że zostały one sformułowane w sposób ogólny, teoretyczny i sprowadzają się jedynie do polemiki z wnioskami dokonanymi przez biegłego hematologa. Biegła z zakresu hematologii, wbrew zarzutom ZUS, szczegółowo dokonała analizy historii choroby R. M., z porównaniem aktualnego jego stanu zdrowia, występujących objawów i rokowań. Organ emerytalno – rentowy nie wykazał, aby nastąpiła poprawa stanu zdrowia wnioskodawcy, nie powołał się na żadne wskaźniki medyczne w tym zakresie. Z tego powodu oraz z uwagi na okoliczność, iż opinia biegłego hematologa była jednoznaczna, jasna i precyzyjna Sąd oddalił wniosek organu emerytalno – rentowego o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu medycyny pracy. Biegła bowiem uwzględniła wyuczony i rzeczywiście wykonywany przez R. M. zawód, odniosła się do obciążeń w nich występujących oraz możliwości, ze względu na stan zdrowia, wykonywania dotychczasowej pracy.

Z uwagi na powyższe Sąd Okręgowy z mocy art. 477 ^{( 14)} § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił R. M. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od(...)roku do (...)roku.

Od tego wyroku apelację złożył organ rentowy zaskarżając wyrok w całości. Wyrokowi zarzucał :

- naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 12 i 57 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych /t. j. DZ. U. z 2015, poz. 748 ze zm./ poprzez przyznanie prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy osobie która zdaniem organu rentowego jest zdolna do pracy.

Skarżący wnosił o zmianę wyroku poprzez oddalenie odwołania, ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Apelacyjny zważył.

Apelacja nie jest zasadna.

Ustalenia Sądu I instancji i wyprowadzone na ich podstawie wnioski Sąd Apelacyjny w pełni podziela i przyjmuje za własne.

Sąd Apelacyjny nie stwierdza naruszenia wskazanych w apelacji przepisów prawa materialnego. Zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych /t. j. DZ. U. z 2015, poz. 748 ze zm./ - niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Z uzasadnienia podzielonej przez sąd I instancji opinii wynika jednoznacznie, że biegła z zakresu wiodącego schorzenia jakim dotknięty jest wnioskodawca wzięła pod uwagę wszystkie kryteria uwzględniane przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy, odniosła się do kwalifikacji i wykonywanej pracy ustalając, że wnioskodawca jest nadal niezdolny do pracy, a stwierdzona częściowa niezdolność do pracy ma charakter okresowy. Skoro biegła uznała wnioskodawcę za niezdolnego do pracy, a spełnienie pozostałych przesłanek wymienionych w art. 57 ustawy nie było kwestionowane, to prawidłowo Sąd Okręgowy ustalił prawo do renty, na okres wskazany w opinii biegłego.

Mając powyższe na względzie Sąd Apelacyjny orzekł, na podstawie art. 385 k.p.c., jak w sentencji.