Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I ACa 79/22 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Lublinie z 2022-07-06

Tytuł:
Sąd Apelacyjny w Lublinie z 2022-07-06
Data orzeczenia:
6 lipca 2022
Data publikacji:
11 sierpnia 2022
Data uprawomocnienia:
6 lipca 2022
Sygnatura:
I ACa 79/22
Sąd:
Sąd Apelacyjny w Lublinie
Wydział:
I Wydział Cywilny
Przewodniczący:
Mariusz Tchórzewski
Hasła tematyczne:
Cesja ,  Pisma procesowe ,  Wyzysk ,  Konsument ,  Dokumenty
Podstawa prawna:
art.2431 art.308, art.128 kpc, art.388 kc, art.56§2 k.c, art.3853 k.c, art.509 k.c
Teza:
a. brak jest normy prawnej, która wymagałaby nadawaniu odpisowi pisma cech samego pisma (co oznacza, że odpis pisma nie musi zawierać podpisu autora), jak również brak jest podstaw do wywodzenia obowiązku poświadczenia odpisów załączników „za zgodność z oryginalem"; b. kserokopia dokumentu (której nie nadano cech poświadczonego odpisu) w zasadzie nie jest dokumentem w dotychczasowym, utrwalonym, procesowym rozumieniu tego pojęcia (czyli nadal nie jest dokumentem prywatnym, ani urzędowym), ale wbrew poprzednio wyrażanym poglądom, od dnia 8.09.2016 r. jest dokumentem zgodnym z normą art. 773 k.c., czyli wprost innym środkiem dowodowym z art. 308 k.p.c., będącym dowodem pośrednim co do istnienia dokumentu o określonej treści (podobnie, jak np. fotografia dokumentu), przeprowadzanym w procesie w oparciu o przepisy o dowodzie z dokumentów (art. 308 in fine k.p.c.); c. . niepoświadczona za zgodność z oryginalem kserokopia dokumentu jest w pełni dopuszczalnym dowodem dla czynienia ustaleń, co do istnienia i treści samego dokumentu w sytuacjach (jak w niniejszej sprawie), gdy z obiektywnych przyczyn faktycznych lub prawnych strona posługująca się tym środkiem dowodowym nie może definitywnie przedstawić czy to samego oryginału dokumentu, czy jego wiarygodnego odpisu; d. przepis art. 388 k.c. wyłącza zastosowanie art. 58 § 2 k.c.; e. dokonanie ewentualnej umowy cesji wierzytelności bez zgody dłużnika skutkuje nie jej nieważnością, ale jedynie berskutecznością zawieszoną; przepisy ustawy nie uzależniają ważności umowy przelewu wierzytelności przysługujących przedsiębiorcy od konsumenta, od zgody tegoż konsumenta; zasady takiej nie ustanawia art. 3853 pkt 5 k.c.; f. przelew wierzytelności oparty na normie art. 509 k.c., a wynikającej z umowy „konsumenckiej" jest dopuszczalny także wtedy, gdy konsument takiej zgody nie udzielił; pomiędzy art. 509 § 1 k.c. I art. 3853 pkt 5 k.c. nie zachodzi w ogóle relacja właściwa dla przepisu ogólnego (lex general') do przepisu szczególnego (lex speciali).
Istotność:
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Magdalena Szymaniak
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Apelacyjny w Lublinie
Osoba, która wytworzyła informację:  Mariusz Tchórzewski
Data wytworzenia informacji: