Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I ACa 478/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Lublinie z 2017-01-31

Sygn. akt I ACa 478/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 stycznia 2017 roku

Sąd Apelacyjny w Lublinie, I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący - Sędzia

SA Bogdan Radomski (spr.)

Sędzia:

Sędzia:

SA Walentyna Łukomska-Drzymała

SA Ewa Popek

Protokolant

Sekretarz sądowy Magdalena Szymaniak

po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2017 roku w Lublinie na rozprawie

sprawy z powództwa P. B.

przeciwko K. U.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia
29 stycznia 2016 roku, sygnatura akt I C 269/15

I.  oddala apelację;

II.  zasądza od pozwanego K. U. na rzecz powoda P. B. kwotę 10.800 (dziesięć tysięcy osiemset) złotych tytułem kosztów postępowania apelacyjnego.

I ACa 478/16

UZASADNIENIE

Powód P. B. domagał się w postępowaniu nakazowym zasądzenia od pozwanego K. U. kwoty 501.905,54 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania.

Nakazem zapłaty z dnia 22 grudnia 2014 r., wydanym
w postępowaniu nakazowym, w sprawie I Nc 276/14 sąd uwzględnił żądanie w całości.

W zarzutach od nakazu zapłaty pozwany wniósł o jego uchylenie
i oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda kosztów procesowych.

Po przeprowadzeniu postępowania wywołanego wniesionymi zarzutami Sąd Okręgowy w Lublinie wyrokiem z dnia 29 stycznia 2016 r. utrzymał nakaz zapłaty w mocy w całości, a nieuiszczone koszty sądowe przejął na rachunek Skarbu Państwa.

Za podstawę rozstrzygnięcia sąd przyjął następujące ustalenia i wnioski :

Powód i pozwany w celu zabezpieczania kredytu udzielonego przez (...) S.A. z siedzibą w W. poręczyli weksel in blanco wystawiony przez będącą kredytobiorcą (...) Sp. z o.o. Kwota kredytu nie została spłacona. Pismem z dnia 28 października 2014 r. Bank (...) S.A. zawiadomił wystawcę weksla i awalistów o jego wypełnieniu na kwotę 1.003.811,08 zł, jednocześnie podając, że weksel będzie płatny w dniu
7 listopada 2014 r. w L..

Przelewem z dnia 28 października 2014 r. powód (omyłkowo sąd wskazał, że pozwany) dokonał wykupu weksla na kwotę 1.003.811,08 zł, jako poręczyciel wekslowy. Na tylnej stronie weksla został umieszczony indos (...) S.A. na rzecz P. B.- nieopatrzony datą.

W piśmie z dnia 5 listopada 2014 r. P. B. wezwał pozwanego do „dokonania na swoją rzecz zwrotu kwoty 805.461,36 zł, która wynika z faktu dokonania przez niego, jako poręczyciela wekslowego zapłaty z tytułu wymagalnego zobowiązania wobec m.in. (...) S.A.

W pismach z dnia 4 i 13 listopada 2014 r. powód złożył oświadczenie o potrąceniu z wierzytelności przysługującej mu z tytułu spłaty kredytów zaciągniętych przez (...) sp. z o.o. wobec banków: (...)/L. w kwocie 1.003.811,08 zł oraz (...) O/R. w kwocie 607.111,64 zł, wierzytelności przysługującej (...)sp. z o.o. wobec P. B. z tytułu nieuregulowanych faktur VAT nr (...) na kwotę 95.077,16 zł oraz nr 5/10/2014 na kwotę 16.823,96 zł oraz z tytułu pobranych w latach 2011-2014 od spółki przez powoda kwot w wysokości 360.775,40 zł.

W dniu 27 stycznia 2015 r., w sprawie IX GU 96/14 prowadzonej przez Sąd Rejonowy (...)z siedzibą w Ś., ogłoszono upadłość obejmującą likwidację majątku (...)Sp. z o.o. z siedzibą w L.. Wniosek o upadłość wystawcy weksla zgłoszono przed wypełnieniem weksla, na pewno przed lipcem 2014 r. albowiem dnia 22 lipca 2014 r. było wydane postanowienie w przedmiocie zabezpieczenia majątku dłużnika którym pozostawała (...) Sp. z o.o.

W świetle wyżej ustalonych faktów sąd uznał powództwo za zasadne. Sąd podniósł, że postępowanie toczyło się w ramach postępowania nakazowego na podstawie weksla. Powód dochodził zapłaty zobowiązania wekslowego, poręczonego przez pozwanego. P. B., jako drugi z awalistów, spłacił zobowiązanie wekslowe wobec remitenta, wobec czego po wniesieniu zarzutów od nakazu zapłaty powództwo oparte było o roszczenia regresowe pomiędzy dłużnikami solidarnymi, jakimi są powód i pozwany w związku z udzielonym poręczeniem wekslowym.

Sąd nie uznał zasadności zarzutów podniesionych przez pozwanego co do ważności weksla i uznał go za ważny weksel własny.

Pozwany kwestionował również dopuszczalność indosu na rzecz powoda, z uwagi na brak uprawnień indosanta w chwili sporządzania indosu. W odniesieniu do tego zarzutu sąd podniósł, że zgodnie z art. 32 ust. 1 pr.w. poręczyciel wekslowy odpowiada tak samo, jak ten, za kogo poręczył. Każdy kto weksel wystawił, przyjął, indosował lub zań poręczył, odpowiada wobec posiadacza solidarnie (art. 47 pr.w.). Zaspokojenie wierzyciela wekslowego zwalnia pozostałe osoby odpowiadające z weksla. Dlatego też (...) S.A. dokonując indosu nie był już do tego uprawnionym albowiem był już zaspokojony. Powód więc nie nabył uprawnień przez indos, a przez zaspokojenie wierzyciela, gdyż zgodnie art. 32 ust. 3 pr.w. poręczyciel wekslowy, który zapłacił weksel, nabywa prawa wynikające z weksla przeciw osobie, za którą poręczył i przeciw tym, którzy wobec tej osoby odpowiadają z weksla. Poręczyciel płacąc, nabywa zatem przede wszystkim wierzytelność wekslową wobec poręczonego. Tym samym zarzuty pozwanego oparte na art 17 prawa wekslowego w ocenie sądu były bezprzedmiotowe.

Do rozliczeń pomiędzy poręczycielami wekslowymi zastosowanie znajdują wyłącznie przepisy powszechnego prawa cywilnego. Tym samym odpowiedzialność pozwanego, pozostająca w związku z poręczeniem wekslowym przezeń udzielonym, oparta jest o przepisy art. 376 k.c. Pomiędzy stronami nie istniało żadne porozumienie regulujące kwestię regresu, byli oni jedynymi poręczycielami, wobec czego ich odpowiedzialność wzajemna z tytuły regresu rozkłada się w częściach równych, a więc w stosunku do wysokości ich wspólnego zobowiązania w- 1.003.811,08 zł, jest to kwota 501.905,54 zł.

Pozwany podnosił, że powód dokonał potrącenia części długu z tytułu zapłaty zobowiązania z weksla z wierzytelnością przysługującą wystawcy weksla wobec P. B.. Podnosił również inne zarzuty dotyczące rozliczeń między (...) Sp. z o.o., a stronami procesu jako wspólnikami spółki cywilnej w ramach której prowadzili działalność pod firmą PPHU (...).C P. B. & K. U.. Zarzuty te zmierzały do wykazania, że wierzytelność powoda w całości bądź w znacznej części uległa umorzeniu. Sąd jednak nie uznał zasadności tych zarzutów, gdyż kwota, która powód potrącił zaspokoiła jedynie część jego roszczenia wobec spółki (...). Ponadto w ocenie sądu pozwany podnosząc zarzuty winien udowodnić okoliczności faktyczne zarzuty te uzasadniające (art. 6 k.c. i 232 k.c.), czego nie uczynił. W konsekwencji pozwany w ocenie sądu z tytułu rozliczeń między współporęczycielami zobligowany jest do zapłaty na rzecz powoda połowy spłaconego przez powoda kredytu tj. kwoty 501.905,54 zł.

Powyższe skutkowało utrzymaniem nakazu zapłaty w mocy. Jako podstawę rozstrzygnięcia merytorycznego sąd wskazał art. 376 kc. O kosztach sądowych, w postaci nieuiszczonej przez pozwanego części opłaty od zarzutów sąd orzekł na podstawie art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Wyrok sądu pierwszej instancji zaskarżył pozwany. W apelacji z dnia 10 marca 2016 r. zarzucił :

1) naruszenie art. 376 § 1 kc w zw z art. 451 § 1 i 3 kc w zw z art. 503 kc przez przyjęcie, że oświadczenia o potraceniu złożone przez powoda wobec (...) Sp. z o.o. umorzyły inną wierzytelność niż wynikająca z weksla ;

2) naruszenie art. 232 kpc w zw z art. 6 kc przez przyjęcie, że pozwany winien udowodnić, że oświadczenia o potrąceniu złożone przez powoda wobec (...) Sp. z o.o. umorzyły wierzytelność wynikająca z weksla ;

3) naruszenie art. 366 § 1 kc w zw z art. 368 kc przez przyjęcie, że odpowiedzialność wystawcy weksla oraz pozwanego wobec powoda nie jest solidarna w zakresie wierzytelności niższej (z tytułu odpowiedzialności regresowej pozwanego wobec powoda) i że zapłata przez wystawcę weksla nie umorzyła częściowo długu pozwanego ;

4) naruszenie art. 376 § 2 kc przez jego niezastosowanie w sytuacji gdy niewypłacalny jest wystawca weksla będący solidarnym z pozwanym dłużnikiem wobec powoda ;

5) naruszenie art. 32 prawa wekslowego w zw z art 17 i 103 prawa wekslowego przez jego błędną wykładnię polegającą na tym, że poręczycielowi wekslowemu nie przysługuje prawo przedstawiania posiadaczowi weksla zarzutów przysługujących osobie, za którą poręczył , a w szczególności zarzutu zapłaty i zarzutu potrącenia wzajemnej wierzytelności ;

6) naruszenie art. 231 § 1 kpc przez dowolną ocenę materiału dowodowego i błędne uznanie, że na skutek oświadczeń powoda o potraceniu wzajemnych wierzytelności została umorzona inna wierzytelność powoda niż wynikająca z przedmiotowego weksla i dochodzona pozwem oraz , że zarzut potrącenia zgłoszony przez pozwanego z tytułu wierzytelności przysługującej (...) Sp. z o.o. wobec powoda nie został wykazany dokumentem, o którym mowa w art. 485 kpc ;

7) naruszenie art. 493 § 3 kpc w zw z art 485 § 1 pkt 1 kpc w zw z art 244 § 1 kpc przez błędne uznanie, że protokół z rozprawy sądowej nie stanowi dokumentu, o którym mowa w art. 485 kpc ;

8) naruszenie art. 493 § 3 kpc w zw z art 485 § 3 kpc przez uznanie, że zaświadczenia z (...) Bank (...) S.A. z 1 grudnia 2015 r. nie stanowi dokumentu, o którym mowa w art. 485 kpc ;

9) naruszenie art. 227 kpc w zw z art. 217 kpc w zw z art. 248 § 1 kpc w zw z art 493 § 3 kpc w zw z art 485 § 3 kpc przez oddalenie wniosku o zwrócenie się do Banku (...) S.A. Oddział w L. o udzielenie informacji czy kredyt zaciągnięty przez wspólników spółki cywilnej (...).C P. B. & K. U. w dniu 5 maja 2010 r. został spłacony przez (...) Sp. z o.o. środkami z umowy kredytowej z dnia 2 lutego 2011 r. Skarżący ponowił ten wniosek dowodowy w apelacji ;

10) naruszenie art. 38 w zw z arty 103 prawa wekslowego przez zasądzenie odsetek ustawowych od sumy wekslowej za okres od 11 grudnia 2014 r. do 19 stycznia 2015 r.

W konsekwencji powyższego domagał się zmiany zaskarżonego wyroku przez uchylenie nakazu zapłaty w całości i oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenia kosztów procesu za obie instancje .

Sąd Apelacyjny zważył co następuje :

Apelacja nie jest zasadna.

W celu bardziej jasnego przedstawienia sytuacji stron należy wskazać i uporządkować chronologicznie następujące fakty :

1) powód i pozwany tworzyli od 3 III 2008 r. Spółkę Cywilną ( PPHU (...).C P. B. & K. U.) , która 8 lipca 2014 r. została rozwiązana przez wystąpienie pozwanego z uwagi na konflikt (k. 93 i 96) ;

2) powód i pozwany byli wspólnikami spółki prawa handlowego (...) Sp. z o.o. w L. zarejestrowanej w KRS 23 XII 2010 r., a każdy ze wspólników jako członek zarządu uprawniony był do reprezentacji spółki(k.8) ;

3) powód prowadzi od 1997 r. jednoosobową działalność gospodarczą PPHU (...) (bezsporne) ;

4) wszystkie wyżej wymienione działalności prowadzone były pod tym samym adresem tj. L. ul. (...) (bezsporne) ;

5) (...) Sp. z o.o. w L. zaciągnęła kredyt obrotowy udzielonego przez (...) S.A. w W. na podstawie umowy z dnia 17 stycznia 2014 r. Nr (...) (bezsporne) ;

6) zabezpieczeniem kredytu był weksel in blanco wystawiony przez (...) Sp. z o.o. w L. poręczony przez powoda i pozwanego ;

7) do weksla była dołączona deklaracja wekslowa w której strony ustaliły sposób wypełnienia weksla in blanco. Deklaracja zawiera również oświadczenia powoda i pozwanego o poręczeniu (k.76- 78);

8) wobec braku spłaty kredytu (...) w dniu 28 października 2014 r. wypełnił weksel na kwotę 1.003.811,08 zł i zawiadomił wystawcę i poręczycieli. Data wykupu weksla wskazana została na dzień 7 listopad 2014 r. (k.20) ;

9) w dniu 28 -X-2014 r. powód spłaca kwotę 1.003.811,08 zł na rzecz (...) (k.14 i 19) ;

10) w dniu 5 XI 2014 r. powód wzywa pozwanego do zapłaty 805.461,36 tytułem połowy kwoty kredytu jaką spłacił jako poręczyciel na rzecz (...) oraz (...) w R. ( k.15) ;

11) w dniu 4 XI 2014 r. powód składa pozwanemu jako drugiemu (...) Sp. z o.o. w L. pisemne oświadczenie o potrąceniu kwoty 111.901,12 zł własnej wierzytelności z tytułu spłaconych kredytów na rzecz (...) (1.003.811,08 zł) oraz (...) w R. (607.111,64 zł) z długiem jaki miał powód względem (...) Sp. z o.o. z tytułu niezapłaconych dwóch faktur (95.077,16+16.823,96=111.901,12)(k. 79) ;

12) w dniu 13 XI 2014 r. powód składa pozwanemu jako drugiemu (...) Sp. z o.o. w L. pisemne oświadczenie o potrąceniu kwoty 360.775,40 zł własnej wierzytelności z tytułu spłaconych kredytów na rzecz (...) (1.003.811,08 zł) oraz (...) w R. (607.111,64 zł) z długiem jaki miał powód względem (...) Sp. z o.o. z tytułu pobranej i nie zwróconej Spółce kwoty 360.775,40 zł (k.91) ;

13) w dniu 29-I-2015 r. pozwany (jako drugi poręczyciel wekslowy) składa powodowi oświadczenie o potraceniu wierzytelności wystawcy weksla ( (...) Sp. z o.o. w L.) wobec obu stron jako wspólników PPHU (...).C P. B. & K. U. w kwocie 2.125.155,67 , a połowa to 1.062.577,84 zł (k.100) ;

14) powód na rozprawie 21 IX 2015 r. (k.157) zaprzecza istnieniu długów PPHU (...).C P. B. & K. U. wobec (...) Sp. z o.o. w L., aczkolwiek będąc przesłuchany na rozprawie w postępowaniu upadłościowym w trybie art. 30 ust. 1 i 2 prawa upadłościowego (protokół k. 109 i 110) przyznaje, że dług PPHU (...).C P. B. & K. U. wobec (...) Sp. z o.o. w L. wynosi ok. 1.300.000 zł.

15) wg zestawienia należności sporządzonego przez księgową Spółki (...) Sp. z o.o. dołączonego do wniosku (złożonego przez pozwanego) o upadłość (...) Sp. z o.o. w L. należności od poz. 65.- 73 (k. 103 i 104) to kwota 2.125.155,67 zł stanowiąca dług PPHU (...).C P. B. & K. U. ;

16) sprawozdanie zarządcy przymusowego z 12 I 2015 r. nie wymienia już wierzytelności wobec stron jak (...) Spółki Cywilnej, które wskazane są pod poz 65.- 73 listy należności z k. 103 i 104 ; (k.171 i 172)

17) wniosek o upadłość (...) Sp. z o.o. w L. złożony został w pierwszej połowie 2014 r. ; w dniu 22 lipca 2014 r. sąd zabezpieczył majątek dłużnika przez ustanowienie tymczasowego nadzorcę sądowego, a w dniu 2 stycznia 2015 r. został odwołany nadzorca i ustanowiony zarząd przymusowy (k. 112).

W świetle wyżej przedstawionych faktów rozstrzygniecie sądu pierwszej instancji jest prawidłowe, a zarzuty pozwanego nie mogą prowadzić do zmiany zaskarżonego wyroku w żądanym przez skarżącego kierunku.

Odnosząc się do zarzutów pozwanego dotyczących weksla należy stwierdzić, że wystawiony przez (...) Sp. z o.o. w L. weksel jako zabezpieczenie kredytu był ważnym wekslem własnym. Dopisanie na wekslu po zwrocie „zapłacę/imy” firmy wystawcy tj. (...) Sp. z o.o.” nie czyni z tego dokumentu weksla trasowanego – jak postuluje pozwany (nie zachodzi również sytuacja z art. 3 prawa wekslowego), ani też nie wpływa na jego ważność. Mamy zatem do czynienia również z ważnym poręczeniem wekslowym, a proces niniejszy jest orzekaniem o roszczeniach regresowych między poręczycielami, a do oceny tych roszczeń stosuje się przepis art. 376 kc.

Jeżeli nawet przyjąć, że weksel jest nieważny to treść deklaracji wekslowej na której strony również zawarły oświadczenia o poręczeniu uprawnia do przyjęcia poglądu, że w takiej sytuacji zachodzi również ważne poręczenie cywilne i również w takiej sytuacji (do rozliczeń współporęczycieli cywilnych) ma zastosowanie art. 376 kc.

Poza sporem jest, że jeden ze współporęczycieli (tj. powód) spłacił dług dłużnika głównego (tj. (...) Sp. z o.o. w L.) wobec banku ( (...)) w kwocie 1.003.811,08 zł co skutkowało tym, że stał się wierzycielem zarówno dłużnika głównego do wysokości spłaconego długu (art. 518 § 1 pkt 1 kc) jak i do współporęczyciela (pozwanego) do wysokości połowy spłaconego długu (art.376 kc). Powód zatem mógł się skutecznie domagać od pozwanego połowy spłaconej kwoty tj. 501.905,54 zł.

Potrącenia dokonane przez powoda w dniu 4 XI 2014 r. i 13 XI 2014 r. (k.79 i 91) są bezprzedmiotowe dla rozstrzygnięcia tej sprawy, albowiem nie rzutują one na rozliczenia między współporęczycielami, a jedynie mogą umarzać (o ile były skuteczne co też należy pozostawić poza oceną w tej sprawie) wierzytelność (...) Sp. z o.o. w L. względem powoda z tytułu zdarzeń, które opisywał powód w tych oświadczeniach (niezapłacone faktury, pobrana i niezwrócona kwota), a które nic wspólnego nie mają z wierzytelnością (...) z tytułu kredytu wobec (...) Sp. z o.o. w L., którą spłacił powód i z tego tytułu nabył roszczenie wobec pozwanego jako współporęczyciela. Tym samym bezzasadne są zarzuty opisane w pkt 1-4 i 6 zarzutów apelacji.

Nie zachodzi zarzucane w apelacji art. 32 prawa wekslowego w zw. z art 17 i 103 prawa wekslowego. Cytowane na k. 7 apelacji (k. 238 akt sprawy) poglądy doktryny i orzeczenia Sądu Najwyższego, które można ująć w jedną tezę, a mianowicie, że „poręczyciel może przedstawiać posiadaczowi weksla zarzuty jakie przysługują osobie za którą dokonano poręczenia” nie mają zastosowania w okolicznościach tej sprawy. Odnosząc tę tezę do rozpoznawanej sprawy należy stwierdzić, że „zarzuty jakie przysługują osobie za którą dokonano poręczenia” to zarzuty jakie miałby wystawca weksla tj. (...) Sp. z o.o. w L. (bo to jest osoba, za która poręczono), ale wobec wierzyciela czyli banku (...), bo za tę wierzytelność banku wobec (...) Sp. z o.o. w L. strony tego procesu poręczały. Nikt jednak zarzutów wobec (...)tu nie podnosił. Nie zmieniają natomiast sytuacji prawnej pozwanego (jako poręczyciela) względem powoda jako współporęczyciela ewentualne wierzytelności jakie wobec nich (jako wspólników PPHU (...).C P. B. & K. U.) mógł mieć wystawca weksla czyli (...) Sp. z o.o. w L.. Dlatego też oświadczenie (k.100) jakie pozwany złożył powodowi o potraceniu wierzytelności wystawcy weksla ( (...) Sp. z o.o. w L.) wobec obu stron jako wspólników PPHU (...).C P. B. & K. U. w kwocie 2.125.155,67 zł jest bezskuteczne (pomijając już kwestię wadliwej reprezentacji (...) Sp. z o.o. przy składaniu takiego oświadczenia w sytuacji prowadzonego postępowania upadłościowego i ustanowionego zarządu przymusowego). Zgodnie z art. 498 § 1 kc potrącenie może nastąpić gdy dwie osoby są względem siebie dłużnikami i wierzycielami, natomiast pozwany usiłuje dokonać potracenia długu z długiem będąc w podwójnej roli dłużnika (wobec powoda jako współporęczyciel i wobec (...) Sp. z o.o. w L. jako wspólnik PPHU (...).C P. B. & K. U., która to spółka cywilna w ocenie pozwanego jest dłużna (...) Sp. z o.o. kwotę 2.125.155,67 zł). Tym samym bezprzedmiotowy jest zarzut opisany w pkt 7 i 8 zarzutów apelacji.

W świetle powyższego nie miały również znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy dokumenty dotyczące zaciąganych kredytów w latach 2008-2011 przez strony jako wspólników spółki cywilnej oraz przez (...) Sp. z o.o. w L. w(...), w (...) w R. czy w (...). Roszczenie powoda wywodziło się ze spłaty kredytu zaciągniętego przez (...) Sp. z o.o. w L. na podstawie umowy z dnia 17 stycznia 2014 r. Nr (...), a zatem wcześniejsze kredyty dla rozliczeń między stronami nie mają znaczenia. Dlatego sąd oddalił zawarte w apelacji wnioski dowodowe zgłoszone na tę okoliczność.

Nie jest również zasadny zarzut naruszenia art. 38 w zw. z art. 103 prawa wekslowego przez zasądzenie odsetek ustawowych od sumy wekslowej za okres od 11 grudnia 2014 r. do 19 stycznia 2015 r., gdyż roszczenie zwrotne dłużnika, który dokonał zapłaty w charakterze współporęczyciela nie ma charakteru roszczenia wekslowego i dlatego przepisy te nie mają zastosowania do oceny wymagalności roszczenia powoda. Odsetki należą się zatem powodowi od wezwania (art. 455 kc) co nastąpiło jeszcze przed wniesieniem pozwu. Sąd zasądził odsetki od daty wniesienia pozwu zgodnie z żądaniem zawartym w treści pozwu.

Wyrok sądu pierwszej instancji jest zatem prawidłowy, a apelacja pozwanego jako bezzasadna podlega oddaleniu.

Mając powyższe na względzie Sąd Apelacyjny w Lublinie na podstawie art. 385 kpc orzekł jak w wyroku. O kosztach sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu na podstawie art. 98 § 1 i art. 99 kpc w związku z § 2 pkt 7 w zw z § 10 ust 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1804).

Podnieść należy, że wyrok sądu pierwszej instancji zawiera oczywistą omyłkę polegającą na wskazaniu błędnej daty wydania nakazu zapłaty tj. 22 grudnia 2015 r. zamiast prawidłowej 22 grudnia 2014 r. Sąd przez przeoczenie pominął słuszny wniosek zawarty w apelacji o sprostowanie tej omyłki, ale postanowienie w tej kwestii może być wydane w każdym czasie.

Walentyna Łukomska-Drzymała Bogdan Radomski Ewa Popek

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Hanna Kwiatkowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Lublinie
Osoba, która wytworzyła informację:  Bogdan Radomski,  Walentyna Łukomska-Drzymała ,  Ewa Popek
Data wytworzenia informacji: